Het orgel werd in 1821 gebouwd door de Groninger orgelbouwer Nicolaus Antony Lohman (1766-1835). De bouw van het orgel is Siddeburen was de 25e orgel van de fa. Lohman. Bij de bouw zijn onderdelen van het voorgaande orgel hergebruikt. In de jaren 1850 en 1927 zijn er reparaties uitgevoerd en in 1956 verkeerde het orgel ‘in zeer vervallen staat’ en werd het gerestaureerd door de firma B. Pels en zoon uit Alkmaar.
In 1986 beschrijft de heer Bolt de noodzakelijke herstelwerkzaamheden. De restauratie 2020-2021 is uitgevoerd door de firma van Vulpen, naar het voorstel van orgeldeskundige Theo Jellema.

Het orgel heeft een vijfledig front bestaande uit spitse zijtorens, gedeelde vlakke tussenvelden en een ronde middentoren. Het ontwerp is gelijkend op het orgel van Zuidwolde, gebouwd in 1817 door dezelfde Lohman. De zijtorens bevatten elk negen pijpen, de onderste tussenvelden ook negen, de bovenste tussenvelden elf en de middentoren zeven. Het labiumverloop is v-vorming in de torens en in de tussenvelden parallel aflopend vanuit de middentoren gezien. De kappen van de middentoren zijn voorzien van facetten. Opvallend is ook de stompe vorm van de torens. De decoratie van de orgelkas is wellicht nog het meest in het oog springeld aspect van het front. De linderingen zijn dicht zaagwerk, voorzien van een grillige vormgeving. De onderblinderingen bij de pijpvoeten zijn tijdens de restauratie ingekort. Voor de restauratie staken ze uit tot net onder de onderlabia. Dit gaf een weinig fraai beeld waaruit de keuze is voortgevloeid om deze delen in te korten. De vleugelstukken en de bekronende vazen zijn eveneens zaagwerk, maar zijn in dit geval voorzien van een decoratieve schildering. Zo wordt toch de aanwezigheid van snijwerk gesuggereerd.  Voor het orgel is een flauw gerond balkon aangebracht met dichte borstwering. Op deze borstwering staat een lezenaar, een bekend gezicht in Groningen. De lezenaar rust op een ajourgezaagd paneel. 
De orgelkas en het balkon waren voor de restauratie in wit- en grijstinten geschilderd. Tegenwoordig zijn de orgelkas en de borstwering geschilderd in mahonie-imitatie.  Zowel de orgelkas als de balkondelen hebben weer vergulde biezen gekregen op het profielwerk.
De klaviatuur is aan de voorzijde van het orgel gesitueerd. Het klavier bestaat uit witte ondertoetsen van been en ebben boventoetsen. De bakstukken zijn sober en zijn glanzend zwart gelakt. De registerknoppen zijn gedraaid uit notenhout en hebben een accent van been. De registeropschriften zijn op metalen plaatjes geschilderd. De plaatjes zijn aan de orgelkast genageld.